Ken Je Stad.
Met “ken je stad” bedoel ik eigenlijk in de eerste plaats
de musea, die in onze stad zijn. Wij hebben er nog aardig
wat. Als je vóór in de gouden gids kijkt, zul je dat wel
merken. Je zult bekende tegenkomen, zoals
Gemeentemuseum,
Mauritshuis, maar ook minder bekende, b.v. Museum Bredius.
Het was de bedoeling als eerste in de serie het museum Bre-
dius te nemen. Gewoon omdat wij daar het eerst kwamen.
Het huis Prinsegracht 6 werd 320 jaar geleden gebouwd.
Het is groot en wit. “Bezoekers worden verzocht te bellen”
staat er op de deur. Wel, ik trok flink hard aan die bel.
Het is een lollig ding, in de vorm van een hand met een
stokje erin. Een moment later werd open gedaan, we betaal-
 
en 8 Jan Steens en een paar van Vermeer
en andere, iets minder bekende schilders
van de Hollandse School (17e eeuw)
Die twee schilderijen van Rembrandt zijn een portret van
een man en een kruisafneming. Het portret is wel mooi, maar
ik vond die kruisafneming (schilderij waarop de Here Jezus
van het kruis gehaald wordt) helemaal niet mooi. Een beetje
grof.
6
|
In de volgende kamer staat (behalve de schilderijen) een
kastje met zilveren miniatuurtjes, die zeer fijn zijn af-
gewerkt. Het is erg leuk om te zien. De poppetjes, die er
ook stonden tussen de mesjes en lepeltjes, kannetjes en mo-
lentjes, die je tegenwoordig vaak in koper ziet, waren erg
duidelijk in 17e eeuwse (zilveren) kleertjes gestoken.
De volgende kamer, de rode, had weer iets bijzonders.
Deze was namelijk helemaal bekleed met prachtig rood ve-
lours met ingeweven motieven. De beheerder vertelde, dat
het in 1902 zo gedaan was. het zat er dus al 70 jaar op,
maar het zag er brandnieuw uit.
Na deze kamer kwamen we nog in een galerij met schilderijen.
Er waren maar een paar stillevens bij, maar op twee daarvan
stond een doodskop, dat zal dan wel een geliefd onderwerp
zijn geweest. (?)
Boven zagen we nog schilderijen en schetsen, waaronder 8
van Rembrandt. De meeste van die schetsen zijn een beetje
slordig en onduidelijk. er zijn echter wel een paar mooie
bij. Toen we boven hadden rondgekeken, dachten we, dat we
alles hadden gehad, maar nee, de werkkamer van Bredius
moesten we nog zien. Hier vertelde de beheerder ons iets
over Bredius en over de dingen in het museum.
“Dat porcelein daar, heet si de commande. Al het porcelein
dat je hier ziet is Chinees, want dat Delfts blauw begon de
mensen te vervelen. Dus gaven de Europeanen opdracht Chi-
nees porcelein met Europese motieven te maken.
Op commando.
Maar zeg je “op commando” dan betaal je f.50.= zeg je “auf
kommando” betaal je f.75.- en zeg je “si de commande”, dan
betaal je f.125.- ’t Zit ‘m dus in de naam”.
De Heer Bredius is pas in 1946 gestorven, op hoge leeftijd.
7
|
advertentie
