Uitverkoop op school.
Het was een dolle boel. De hele school lag ovehoop, overal
brandde licht, iets wat toch op vrijdagavond niet gebruikelijk
is. Af en toe hoorde je iemand gillen of lachen, waarna meteen
overal klonk: "Wees toch stil".
Langzamerhand kreeg de hall het aanzien van een overdekte
Oosterse markt, een bijzondere markt wel te verstaan, want le-
vensmiddellen waren nergens te bekennen. In de hoofdenkamer
was het hoofdkwartier geïnstalleerd plus een E.H.B.O.-post, die
hard nodig was gebleken. De semie-roode-kruis ambtenaren,
Arie en Edward, hadden Lineke, Jolanda en Paula moeten behan-
delen, die door de ratten in hun benen waren gebeten bij het
leeghalen van de kelder. Rob was van een stoel gevallen, die op
twee tafels stond bij het ophangen van aanplakbiljetten en die
zat nu met lodderige ogen voor zich uit te staren.
Af en toe kwam er iemand dansende binnen, niet van vreugde
maar van pijn. Je kunt van MAVOers nu eenmaal niet verwachten,
dat zij kunnen timmeren. De voorbereidingen hadden in het
diepste geheim weken in beslag genomen. Het was niet moeilijk
alle examenmensen mee te krijgen. Ze zagen het als hun plicht
te helpen. Alles liep volgens plan, het hoofdkwartier was te-
vreden. Het meubilair lag hoog opgestapeld in het gymlokaal.
Om +/- 9 uur waren ook alle boeken en andere leermiddelen ge-
sorteerd en op de juiste plaats in de hal opgestapeld. Dit was
te danken aan de spionnen, die uitgebreide lijsten hadden
samengesteld van alle boeken (oude en nieuwe) en waar ze te
vinden waren. +/- 9.15 uur vertrok de leiding uit het h.k.
ze waren tevreden, alles lag klaar, alle leerlingen van de
lagere klassen waren gewaarschuwd en de uitnodigingen waren
verstuurd, alles in het diepste geheim. Alles zo geregeld, dat
morgen in +/- 1 1/2 uur alles afgelopen kon zijn, zonder dat
"de staf der school" of andere lastige mensen argwaan kregen.
Zaterdag.
Iedereen was op tijd aanwezig. Alleen Koos kwam te laat en Puck
moest naar de dokter. Iedereen nam zijn plaats in (een struikel
over de geschiedenisboeken maar landde zacht in de dozen met
handwerkspullen, Hij kreeg aalleen een naald in zijn been, maar
dat was alles) Toen de bezoekers binnen-
kwamen, stond Ingrid midden in de hal op een tafel en
prees de waren aan: "Ja kijkt U daar eens mensen prachtige
Natuurkunde boeken door J. Jardine, ze zijn afgekeurd door
de T.H., maar het is erg gezellige lektuur. En die geschie-
6
|
denisboeken uit het jaar nul, ze zijn geschiedenis op zich zelf.
En vergeet vooral niet naar de gymzaal te gaan om een bank te
passen, ze zitten misschien niet lekker maar zijn eventueel als
brandhout te gebruiken. Als U belangstelling hebt is eventueel
het zeil en de verwarming ook te koop. Ja, ja mensen U mag de
tegels er best uitslopen. Mevrouw, ik weet dat rekenlinealen
nergens voor dienen, maar misschien als speeltje voor de baby,
nee, ik denk niet dat iemand weet hoe dit werkt. De televisie
en de bandrecorders verkopen we liever niet, maar als u er op
staat ......."
Hier brak ze plotseling af want meneer Vernel kwam binnen. Hij
was gewaarschuwd door mensen van de overkant en had meteen
alle leraren opgebeld. Zij bleven langs de kant staan. Ingrid was
weer van verbazing bekomen en ging verder: "En wat U langs de
kant ziet staan hoort ook bij de inboedel, heeft net als de
rest geen nut, maar is misschien wat voor een droogboeket, ze
hoeven niet mer te drogen, want ze zijn zo droog als gort".
Meneer Vernel zakte in elkaar en barstte in snikken uit (dus
toch nog vloeistof) Meneer Bleijenberg keek met grote ogen toe
hoe de landkaarten met de gebarsten lak voor een zacht prijsje
van de hand ging (en er waren er toch al zo weinig)
De t.v. en bandrecorders bleven na enige aandrang, maar de
overhead-projector ging compleet met scherm, onder luid ge-
juich de deur uit. Voor het omroepsysteem met Mexicaanse hond
was geen koper te vinden.
De hele voorraad Engelse boeken werd opgekocht door een heer
van 80 jaar, omdat die hem herinnerde aan zijn eigen schooltijd,
toen hij ook Step bij Step gebruikte. Een zeer oecumenisch inge-
stelde pater kocht de Bijb.geschiedenis boeken en psalmboekjes.
Hij heeft ze later bij firma de Wit ingeleverd.
Na de 1 1/2 uur waren alleen de banken bij menrouw Busink nog
allemaal aanwezig (2 valse piano's, oude typemachines, 2
w.c.'s, een paar kale borden, ouderwetse turntoestellen, die
nooit gebruikt werden) was weg.
In de gymzaal zat Ronald op de overblijfselen van het meubilair
alle overblijfselen werden op een hoop gegooid en er werd een
groot kampvuur van gemaakt. De verkopers roosterden vlees
aan het spit en zongen liedjes.
Onder de stank van brandend linoleum en smeltend plastic
kwamen de leraren binnen. Zij hadden zich niet laten verkopen
en dát was nu juist het meest nodig geweest.
W.H.v.d.Hout
7
|
advertentie
