Duiken, een geweldige sport.
Vrijdag, 18 mei 1972, 's morgens plusminus 5 voor 10.
Ik zat op het puntje van de keukenstoel, vlak voor het raam,
gespannen naar buiten te kijken. Langzaam draaide er een
blauwe Opel de straat in en ik sprong bekant uit het raam
van pure vreugde.
"Ze zijn er mam ! Ze zijn er !" brulde ik uit. Zo vlug als ik
kon, spurtte ik met koffers, tassen en slaapzak naar beneden,
waardoor ik bijna de trap af kwam kletteren; gelukkig werd ik
net op tijd opgevangen.
Na een betrekkelijk korte tocht kwamen we in Dreischor, Zee-
land, aan. Daar aangekomen zetten we de tent op en wachten op
verdere instructies. Die kwamen al gauw: morgenochtend om 12
uur een duik op stroom naar plusminus 10-15 meter.
's Morgens was de hele boel al om half 5 wakker en werd er om
half 6 al gegeten. Eindelijk was het tijd om te duiken. We
reden naar het gemaal, deden alles op en aan en plonsden erin.
Kees en ik gingen als eersten het water in en na even snorkelen
doken we onder. Wat was het mooi geworden na die rommel van
verleden jaar. Het leven was zich weer enigszins aan het her-
stellen na de afsluiting van de Grevelingen, want verleden
jaar was het maar een puinzooi. Daarom zijn ook alle duikers
tegen het afsluiten van de OOsterschelde, want daardoor zou
dan ook de hele levensstandaard vernield worden en het duurt
minstens 1 á 2 jaren voor het leven zich weer enigszins gaat
herstellen.
Ondertussen was het onder water werkelijk weer mooi geworden,
algen, wieren en andere soorten begroeiing had zich vastgezet
op rotsblokken, waartussendoor allerlei vissen en krabben
rondscharrelden, blauwe en roze anemonen wiegden op de stro-
ming heen en weer en als men ze aanraakte, krompen ze ineen.
Het was in één woord geweldig. Ik zou zo nog wat uren onder
water kunnen blijven, maar ik moest naar boven.
Waarom vroeg ik mezelf af. Waarom moet ik de prachtige wereld
onder water verlaten en me weer overgeven aan het geluid van
auto's, brommers, enz.
Ik wou haast niet, maar ik moest; mijn lucht raakte op en zo
zoetjes aan moest ik weer naar boven. Eén troost restte me nog:
ik kan nog honderden keren naar de onderwaterwereld duiken.
Dit is de kostbare schat, die ik altijd bij me zal dragen en
nooit zal vergeten, zolang ik leef.
Karin Breukink.
14
|
Emailleren.
Emailleren is enorm leuk werk, maar je moet, vind ik, wel ge-
voel voor kleuren hebben.
Je kan op drie manieren emailleren:
a. Doorzichtig of transparant,
b. absoluut dekkend of opaak,
c. halfdoorzichtig of opaal.
Ik wilde het nu hebben over b.
Men gebruikt altijd een speciaal soort koper van 0.8 mm. dik.
Je knipt, met een daarvoor bestemde tang, het koper in de ge-
wenste vorm. Dan ga je het afbranden in de oven. Die oven geeft
een hitte van 900º C. Als je dit gedaan hebt, mag je er niet
meer met je handen aankomen. Met een tang doop je even het
koper in een bakje met water. Daarna leg je het op de oven te
drogen. Als het droog is, pak je het koper weer met de tang.
Nu ga je het schuren. Als het helemaal geschuurd is, gaat het
echte werk pas beginnen.
In een potje doe je wat emaillepoeder. Dit wordt vermengd
met een beetje water. Dan neem je een kwastje en smeer je
het koper er mee in. Dit moet ook goed langs de randen gebeu-
ren, want anders zijn de randen straks, als het in de oven is
geweest, nog helemaal zichtbaar.
Als dit is gebeurd, kijk je of er geen staalwol opzit van het
schuren. Haartjes kan je gerust laten zitten, want die smelten
in de oven, maar staalwol niet. Dan leg je het stukje weer op
de oven tot het helemaal wit uitslaat.Dan kan het in de oven.
Dit duurt helemaal niet lang, plusminus drie minuten. Als het
koper uit de oven komt, laat je het goed afkoelen. De achter-
kant moet weer geschuurd worden.
Soms is het emaille gebarsten. Dan wordt er tegen-geëmail-
leerd. d.w.z. op de achterkant komt een laagje emaillepoeder
van restjes. Dit gaat weer in de oven. Als dit gebeurd is, is
het werk gedaan.
Als je een ketting wilde hebben, moet je er vantevoren een
gaatje in geboord hebben.
Een ring wordt geplakt met een daarvoor speciale lijm, die
enorm stinkt. Dan moet hij drogen en is dan klaar.
Dit emailleren ging dus met een dekkende poeder.
Met transparant of halfdonker gaat het iets anders.
Hanny Hederik.
15
|
advertentie
