Kagawa
 advertentie



 
 Modules
· Startpagina
· 01. Het begin .. ..en wie zijn wij.
· 02. Opsporing verzocht.
· 03. Klassenfoto archief.
· 04. Schoolfoto archief.
· 05. Schooldocumenten.
· 06. Reünie 27-03-2004.
· 07. Personeelsbestand.
· 08. Thuis bij .......
· 09. Reacties.
· 10. Contact.
· 11. Schoolkranten
· 12. Felicitaties dhr Vernel
· 13. Nieuws archief startpagina
· 14. Wensen 2012-2013
· 15. Familieberichten
 
 Totaal Hits
We ontvingen
3084940
paginabezoeken sinds 6 april 2007
 
 
Werken in de vakantie.
 
 Dit jaar had ik wegens mijn MAVO-3 examen 12
 (let wel twaalf) weken vakantie. Dus besloot
 ik om van deze weken er vier te gaan werken.
 Het probleem wasechter : waar?. De oplossing
 was gelukkig gauw gevonden: de N.N. (Nationale
 Nederlanden) een verzekeringsmaatschappij. Het
 afgelopen schooljaar waren we met de examenklas-
 sen MAVO-3 en MAVO-4 daar een bezoek wezen brengen.
 Samen met een meisje uit MAVO-4 ging ik op zekere
 dag na schooltijd naar het hoofdgebouw aan de
 Beatrixlaan. Met knikkende knietjes stonden we
 eerst voor en laterin het gebouw. Toen de por-
 tier ons vroeg wat we wilden liepen we voorzich-
 tig naar voren en vroegen naar de personeels-
 chef. De portier vroeg echter: "Het is toch niet
 voor vakantie-werk ?" De moed zonk ons in de
 schoenen maar we knikten dapper. Het viel gelukkig
 nog al mee, we moeste onze naam en adres opgeven
 en dan zouden we wel bericht krijgen. Dat bericht
 kwam inderdaaden nadat we een aantal sollicitatie-
 formulieren hadden ingevuld kregen we bericht dat we
 waren aangenomen voor de periode van vier weken.
 Deze weken vielen in het tijdvlak van 4 tot 29 juni.
 De morgen van de vierde juni stapten we netjes
 op de bus van kwart over zeven. (We moesten om
 kwart over acht beginnen)We moesten niet in het
 hoofdgebouw zijn en dus wisten we de weg niet.
 Eindelijk hadden we het gevonden en zo stonden
 we om kwart voor acht al voor de deur. Nadat we
 de nodige moed verzameld hadden gingen we om
 acht uur de trap op naar de ingang. We meldden
 ons bij de portier en die legde ons uit hoe we
 moesten lopen. Waar we zo tegen op hadden gezien
 viel gelukkig nog al mee. Na een rondleiding door
 een gedeelte van het gebouw werden we naar onze
 zaal gebracht. We kregen ieder ons eigen bureau
 en we konden beginnen.
 Het zijn vier prettige weken geworden en wie
 weet misschien doe ik het volgend jaar wel weer.  
Patty Veenis 4B
   6

 DE SCHRIJFMACHINE BEDREIGT HET OPENBAAR BELANG
 Maar reeds in 1855 toonde Abbé Clement in een school een
 schrijfapparaat, die zoveel opzien baarde, dat een be-
 kende afgevaardigde tegen deze uitvinding protesteer-
 de, omdat "het voortaan voor iedereen mogelijk zou zijn
 zonder behulp van een drukmachine of drukker vlugschriften
 en tijdschriften tegende regering in grote omvang te ver-
 spreiden". Het enige model werd de uitvinder ontstolen en
 men mag gerust aannemen dat de geheime dienst uit die
 tijd aan de diefstal heeft meegewerkt.
   Dan kwam een, of beter gezegd:dè achtenswaardige
 stap: in 1857 bouwde William Francis in New York
 een machine met een toetsen-bord van 4 rijen en een
 lint waartegen de toetsen sloegen.
   Intussen knutselde onafhankelijk van de andere
 ideeën, die hij helemaal niet kende, in Partschins
 in Zuid-Tirol, een jonge meubelmaker, Peter Mitter-
 hofer, aan een schrijfapparaat waarvan hij in 1864
 in Wenen een model liet zien. Drie jaar later was
 het systeem der Mitterhoferse schrijfmachine gepa-
 tenteerd. Zo vergezelde een rij uitvindingen de
 lange weg van de schrijfmachine.
   Een Amerikaan heeft eens uitgerekend, dat pas,
 "het 145e idee" bruikbaar was.
   Inderdaad werden alle materialen en vormen uit-
 geprobeerd; hout, ijzer, blik, koper en alle soor-
 ten toetsen en rollen, schrijfraderen, hevels en
 natuurlijk ook de pianovorm werd uitgeprobeerd.
 Vele ideeën waren in pricipe wel bruikbaar maar
 voor algemene productie veel te duur.
   In 1867 vonden Christopher Sholes, zetter en drukker
 in Milwaukee en zijn vriend Sam Shoule een nummereer-
 machine uit. Carlos Gliddon raadde de beiden aan om
 het met een schrijfmachine te proberen. Met z'n drieën
 stelden ze een schrijfmachine samen, die er uit zag
 als een kinderpiano met zwarte en witte toetsen. Edison
 gaf in 1871 Sholes raadgevingen voor verbeteringen en
 kreeg zelfs een patent. Twee jaar later nam een andere
 firma de patenten van Sholes, Shoule en Gliddon over-
 dat was het 145e idee-en eerst hierdoor begon men met
 de serievervaardiging van de schrijfmachine.
M.P. Vlaardingerbroek 4B.
   7
Kagawaarnemer nr:1
september/oktober 1973.
ontvangen van Erik Stam.

PHP-Nuke Copyright © 2004 by Francisco Burzi. This is free software, and you may redistribute it under the GPL. PHP-Nuke comes with absolutely no warranty, for details, see the license.
Pagina Rendering: 0.56 Seconden

:: phpib2 phpbb2 style by phpbb2.de :: PHP-Nuke theme by www.nukemods.com ::