Handbal.
Het is jammer, dat in de T.V.programmas zo weinig aandacht aan
de handbalsport wordt besteed. Meestal is het niets anders
dan dat afgezaagde voetbal. En toch is handbal een zeer attrac-
tieve sport. 's Zomers speelt men op het veld, waar zowel aan
11 handbal als 7 handbal wordt gedaan. Het verschil daartussen
is, dat bij 11 handbal met 11 spelers gespeeld wordt en op een
veel groter veld dan bij 7 handbal, waar men met 7 spelers
speelt. Het 11 handbal gaat er langzamerhand uit. Dat komt
doordat de meeste spelers en het publiek, 7 handbal aantrek-
kelijker vinden. 7 handbal gaat n.l. veel sneller en is leuker
om naar te kijken. Het 11 handbal wordt daarom alleen nog
maar door de ouwetjes gedaan, de z.g. senioren.
's Winters gaan we naar de zaal, waar natuurlijk alleen 7
handbal kan worden gespeeld. Het spel hoef ik natuurlijk niet
uit te leggen, want we doen het ook wel eens bij gym.
Wanneer je denkt dat je goed kan handballen, als je er op
school goed in bent, heb je het mis. Er komt nog veel meer
bij kijken. Zoals samenspel en doorgedachte combinaties.
Toch is er veel animo voor handbal vooral bij de jeugd.
Vele pupillen- aspirantenteams puilen uit en de spelers
komen om de beurt in de reservebank. Gelukkig kan dit bij de
volgende competities verholpen worden. Er worden dan nieuwe
teams gevormd. Maar als je er ook wat voor voelt is er altijd
wel een plaatsje voor je in een club.
Want alleen in het district Den Haag zijn er al zo ongeveer
40 clubs.
Ellen ter Meulen.
Meneer vernel in actie......
Tijdens het 7e uur steken bij het scheikundelokaal 2 snuitjes
boven het raamkozijn uit. Meneer Vernel doet het raam op en
commandeert:"Ga je daar weg of moet ik naar buiten komen".
Het niet verwachte antwoord was: "Ja, kom maar".
Dat was te veel. Meneer Vernel wil uit het raam klimmen, maar
blijft tot grote lol van de 4e klas halfverwege steken. Meneer
Vernel kan niet tegen zijn verlies, want hij stuurt een leer-
ling om het jongetje te pakken. Meneer tilt het jongetje door
het raam en plant hem op een kruk tussen de 4e klas. Het jon-
gentje van ongeveer een jaar of 8 heeft een kwartier lang de
leerstof van de 4e klas scheikunde gevolgd.
16
|
Het monster van Loch - Ness.
Over het monster van Loch Ness is al heel wat geschreven.
Meestal in de zomer, want dan weten de journalisten toch nooit
wat te schrijven. De meeste mensen weten wel dat in het meer
van Loch Ness een monster leeft. Het mysterie van het monster
van Loch Ness gaat over een monster dat waarschijnlijk in het
meer leeft. De B.B.C. heeft op de televisie een film uitge-
zonden en 5 foto's van het monster laten zien.
Ook is er een foto van een Engelse chirurg die een foto van
het monster heeft gemaakt. De foto is belangrijk, want ze
werd kort danat in de kranten het verhaal over het monster
was verschenen, gemaakt.
Toen de mensen dat zagen, geloofden ze helemaal dat er een
monster was. Veel mensen gingen naar het meer van Loch Ness.
Er was een man. D. Maurice Burton, die de foto helemaal niet
op een voorhistorisch dier vond lijken. Hij maakte er een stu-
die van en ging de foto eens goed bekijken. De eerste fout, die
de chirurg gemaakt had was, dat het beest niet 200 á 300 meter
van de oever lag, maar maar 25 meter, zodat het monster maar
30 cm. kon zijn. De tweede fout was, dat links van de hals en
de kop (want slechts dat gedeelte stak boven water uit)alle-
maal kringvormige rimpels waren. Dat kwam volgens hem door
het spelen van een otter aan de oppervlakte. Maar hij wist het
nog niet zeker. Toen maakte hij 6 vergrotingen van de foto en
hing ze in de kamer. Na drie weken kreeg hij een inval. De
hals en de kop van dat dier leken op de staart van een otter,
die duikt. Op een dag kreeg D.M.B. een brief van een meneer,
die schreef dat hij een film over spelende otters had gezien.
En een ogenblik zag hij hetzelfde beeld als op de foto van
de chirurg. Helaas kon hij er geen afdruk van krijgen.
Iedereen lachtte hem uit en niemand geloofde hem. Op 16 sep-
tember 1968, zeven jaar na zijn ontdekking, kreeg hij een
brief van de directeur van de Royal Society for the Protection
of birds, waarin stond, dat het geen monster was.
Anja Bleijenberg.
17
|